اساسا مادامی که ایمان با محبت و عشق عمیق و رنگ و بوی پیوند عاطفی همراه نباشد، کارایی لازم را ندارد. محبت است که در مقام عمل و تحرک آن هم در حد بالا به ایمان کارایی میبخشد. بدون محبت نمیشد ما نهضت را به پیش ببریم.
بالاترین عنوان محبت، یعنی محبت به اهل بیت. در تفکر اسلامی در اختیار ماست. اوج این محبت در مساله ی کربلا و عاشورا و حفظ یادگار های گرانبهای فداکاری مردان خدا در آن روز است که برای تاریخ و فرهنگ تشیع به یادگار گذاشته شده است.
حال محبت را بهانه ای برای وصل شدن به رخ میکشیم، طلب شناخت شهادت و در اخر شهادت را میکنیم... این محبت اهل بیت عشق و پیوند عاطفی را سر لوحه زندگیمان بایستی باشد که بفهمیم شهید، شهادت... گرفتن جان در کف دست برای دین و برای ولایت یعنی چه.... غیر این محبت باشد که دیگر هیچ نیستیم... فهممان به زیر صفر خواد شد...
شهادت را با چه قیمتی خریداری میکنیم... چی میدهیم که اینهمه ادعای طالب شهادت میکنیم... اینها یعنی چی؟؟؟!!!
شهادت بالاترین پاداش جهاد در راه خدا... انسان که جان خود را در راه خدا میدهد در حقیقت در یک لحظه ی نیاز و در آن وقتی که دین و راه خدا به کسانی که ان را رونق دهند احتیاج دارد آن تلاش لازم را انجام داده است. کسی که در راه خدا تلاش میکند و از دنیا کنده میشود پاداش الهی را که همان شهادت است به دنبال دارد.این نشانه عظمت مجاهدت اوست...
بریده شدن از دنیا... چقدر زیباست... الحمدالله کما هو اهله